Jest godzina 8:00 rano, wychodzę do pracy. Schodzę spokojnie po schodach swojego bloku i nagle, piętro poniżej otwierają się drzwi sąsiada. Wyskakuje niczym błyskawica mały, rudy kundelek i usilnie ciągnie swego Pana po schodach w dół, w kierunku drzwi wyjściowych. Pomyślałam: "Goni za potrzebą". Jednak wychodzę z bloku i moim oczom ukazuje się ten sam widok: ciągnącego, szarpiącego i wyrywającego się psa. Mina właściciela też do najweselszych nie należy. Scenariusz już znam, bo spotykam ich niemalże codziennie. Pokręcą się chwilę, pies się załatwi i role się odwrócą-to pan pociągnie psa spowrotem do domu. Poranny spacer? Jak zwał, tak zwał. Powiedzmy. No coś w ten deseń...
Niestety dość często możemy spotkać takich psich "nieokrzesańców". Pan z przytoczonego powyżej przykładu ma z jednej strony szczęście, bo pies mały. Gorzej mają właściciele większych czworonogów. Problemy z barkami, naciągnięte mięśnie to ich chleb powszedni. Jak temu zaradzić?
 |
| Przyczyny ciągnięcia smyczy |
Zachowania, jakie prezentuje pies na spacerze są wynikiem błędów jego właściciela. Tak-to Ty nauczyłeś swojego czworonoga takiego zachowania. Pies, który ciągnie na smyczy wie, że dotrze do upragnionego celu i zdobędzie go. Wie, że "aby iść do przodu, musi ciągnąć". Ty mu tą sprawę ułatwiasz, bo idziesz za nim jak na sznurku. Pies zawiązał na Twej szyi niewidoczną obrożę i ciągnie Cię na niewidocznej smyczy.
PRZYCZYNY CIĄGNIĘCIA SMYCZY:
- Psa rozpiera energia, chce poznawać nowe miejsca, zapachy, ludzi i innych czworonogów. Ciekawy krzaczek, drzewko zaznaczone przez innych psiaków to dla niego caaaaaały świat!;
- Pies ma niewygodną smycz i obrożę, która go obciera i w ten sposób manifestuje swoją niedogodność.
- Został tego nauczony przez samego właściciela, który podporządkował się całkowicie psu. Pies nie widzi w swoim panu/pani autorytetu, nie słucha się go;
- Właściciel nie ma czasu dla swojego pupila na naukę chodzenia na smyczy. Spacery ogranicza do koniecznego minimum, a sama perspektywa wyjścia z psem na dwór rodzi stres u właściciela.
I koło się zamyka. Jednak jest na to sposób!
PRZYGOTOWANIE DO NAUKI CHODZENIA NA LUŹNEJ SMYCZY
CO NAM BĘDZIE POTRZEBNE?
- Kup wygodną obrożę, a najlepiej szelki, które zniwelują ryzyko ewentualnego uszkodzenia kręgów szyjnych psa i zaopatrz się w smycz nieautomatyczną. Flexi na razie musi poleżeć w domu i zaczekać na swoją kolej. Optymalna długość smyczy nieautomatycznej to ok. 2,5 m.
- Smakołyki, ulubione zabawki
- Czas! Więcej czasu!
- Sporo cierpliwości :)
Cierpliwość jest gorzka, ale jej owoc jest słodki. (Rousseau)I tym oto optymistycznym akcentem zaczynamy szkolenie :)
 |
| Nauka chodzenia na luźnej smyczy NAUKA CHODZENIA NA SMYCZY |
Nauka chodzenia na luźnej smyczy jest stosunkowo łatwa w przypadku szczeniąt, ponieważ nie mają one jeszcze utrwalonego nawyku ciągnięcia na smyczy. Zasada jest bardzo prosta: obserwujmy karabińczyk-zwisający oznacza, że idziemy, napięty-stajemy. Dodatkowo każde pożądane przez nas zachowanie-czyli spojrzenie się w naszym kierunku możemy nagrodzić dodatkowo smakołykiem. Ucząc psa w wieku szczenięcym nabywa on jednak przeświadczenia, że nagrodą jest sama możliwość poruszania się do przodu. Nie ciągniemy smyczy do siebie, gdyż wywoła to odwrotny skutek-pies zacznie ciągnąć ją w swoim kierunku!
PIES Z UTRWALONYM NAWYKIEM CIĄGNIĘCIA SMYCZY
W takiej sytuacji musimy nieco zmodyfikować nasze ćwiczenie, jednak przyświeca nam i w tym przypadku ten sam cel- idziemy do przodu, gdy smycz zwisa luźno. My to wiemy, pies nie do końca. Zwiększamy zatem opór. Przywiązujemy smycz do paska lub przewiązujemy nią pas i w momencie, kiedy ze strony psa zaczyna się walka o podążanie do przodu, stajemy nieruchomo i stajemy się drzewem. Na początku nagradzamy psa za samo spojrzenie się w naszym kierunku. Gdy tylko poluzuje on smycz, idziemy do przodu. Nie zniechęcamy się! Na początku nauki będziemy zbierać owoce sukcesu zapewne tylko w centymetrach. Jednak pies powinien szybko "załapać" o co nam chodzi i dystanse powinny się z dnia na dzień zwiększać.
Metoda II
Gdy nie widzimy zbytnich efektów związanych z pierwszym ćwiczeniem, przechodzimy do ćwiczenia numer dwa. Tutaj również przybieramy pozycję drzewa, jednak nieco odmienioną. W tym przypadku drzewo będzie na przeciwko psa. Stajemy przed psem, zachęcamy go np. smakołykiem, aby do nas podszedł. W sytuacji, kiedy podchodzi on na luźnej smyczy choćby o krok-nagradzamy. Z czasem zwiększamy ilość kroków, stosujemy dodatkowe przeszkody w postaci zakrętów. Gdy pies niechętnie podchodzi, zachęcamy smakołykami, cmokaniem czy innym sygnałem, na który pies reaguje, pamiętając przy tym że smycz nie może być napięta.
Metoda III
Jeszcze inną, dość ciekawą metodę prezentuje Barbara Waldoch w swojej książce pt. "Pozytywne szkolenie psów". Metoda ta polega na wyznaczeniu około dwudziestometrowego odcinka, na którym będziemy ćwiczyć z psem chodzenie na luźnej smyczy. Jednak nie jest to taki zwykły spacer, albowiem na samym końcu znajduje się pokusa. Może nią być posiłek, ulubiona zabawka lub nadzwyczajny smakołyk, na punkcie którego pies szaleje. Zapach i widok pokusy bez wątpienia sprawi, że pies zacznie się energicznie szamotać i rwać ze smyczy. Jednak nie dla psa kiełbasa ;) Tu zaczyna się prawdziwa gra. Stajemy na linii startu i próbujemy dotrzeć z psem do pokusy. Pokonujemy pierwszy krok z psem-natychmiast, gdy zaczyna się napinanie przez niego smyczy, stajemy się drzewem, nic nie mówimy i wracamy do linii startu i podchodzimy do kolejnej próby. Może to chwilę potrwać, zanim pies zrozumie, że do celu może go przybliżyć tylko i wyłącznie luźna smycz. W sytuacji, kiedy pokonuje on poprawnie więcej niż jeden krok-nagradzamy go po drodze smakołykami. Jeśli np w połowie drogi zacznie znowu się szarpać- obieramy pozycję drzewa i wracamy do linii startu, na której czekamy na kontakt wzrokowy z psem i ponownie próbujemy. W pewnym momencie pies zda sobie sprawę, że szarpanie smyczą do przodu nie tylko go nie przybliża do wyznaczonego celu, ale wręcz oddala. Powtarzamy ćwiczenie do momentu, kiedy uda nam się dojść z psem do pokusy na luźnej smyczy. Gdy osiągniemy pożądany efekt to chwalimy psa, a pokusa staje się dla niego realnym osiągnięciem :). W celu utrwalenia pożądanego zachowania powtarzamy całą lekcję kilka razy. Po kilku dniach prób, pies powinien już nauczyć się kontrolować napięcie smyczy i iść swobodnie.
Poza praktykowaniem powyżej wymienionych ćwiczeń pamiętaj także o kilku bardzo ważnych zasadach, które pomogą Wam przybliżyć się do celu i osiągnąć sukces:
- zaczynając pracę z psem zadbaj o to, aby był on zrelaksowany i spokojny. Każde wyjście z psem na spacer to dla niego ogromne emocje-niezliczona ilość nowych zapachów, obiektów godnych uwagi, nowych ludzi i psich znajomych,
- ćwicz w miejscach z dala od źródła rozproszenia. Pozwoli to psu na skupieniu uwagi na swojej osobie. Początkowo możesz nawet rozpocząć treningi w domu. Z czasem podchodź coraz bliżej do źródła rozproszenia,
- jeśli nie możesz sobie pozwolić na ćwiczenia przy każdorazowym wyjściu z psem na spacer (brak czasu), używaj obroży uzdowej. Pomoże to w utrwaleniu wypracowanych dotychczas zachowań i zapobiegnie zaprzepaszczeniu nabytych już przez psa umiejętności
- miej przy sobie niespodzianki (np. smakołyki) i nagradzaj psa nie tylko za powrót do Ciebie, ale także za poprawne podążanie za Twoją osobą
- mów do psa wesołym i spokojnym tonem
- na spacerze nie ograniczaj się tylko i wyłącznie do ćwiczeń. Pozwól psu załatwić swoje potrzeby, powąchać nowy krzaczek czy zapoznać nowego pieska :)
Napiszcie koniecznie jak u Was wyglądał problem chodzenia i nauki chodzenia na smyczy. Wszelkie rady będą pomocne nam wszystkim :)
 |
| Pies ciągnie na smyczy |
Metoda I
W takiej sytuacji musimy nieco zmodyfikować nasze ćwiczenie, jednak przyświeca nam i w tym przypadku ten sam cel- idziemy do przodu, gdy smycz zwisa luźno. My to wiemy, pies nie do końca. Zwiększamy zatem opór. Przywiązujemy smycz do paska lub przewiązujemy nią pas i w momencie, kiedy ze strony psa zaczyna się walka o podążanie do przodu, stajemy nieruchomo i stajemy się drzewem. Na początku nagradzamy psa za samo spojrzenie się w naszym kierunku. Gdy tylko poluzuje on smycz, idziemy do przodu. Nie zniechęcamy się! Na początku nauki będziemy zbierać owoce sukcesu zapewne tylko w centymetrach. Jednak pies powinien szybko "załapać" o co nam chodzi i dystanse powinny się z dnia na dzień zwiększać.
Metoda II
Gdy nie widzimy zbytnich efektów związanych z pierwszym ćwiczeniem, przechodzimy do ćwiczenia numer dwa. Tutaj również przybieramy pozycję drzewa, jednak nieco odmienioną. W tym przypadku drzewo będzie na przeciwko psa. Stajemy przed psem, zachęcamy go np. smakołykiem, aby do nas podszedł. W sytuacji, kiedy podchodzi on na luźnej smyczy choćby o krok-nagradzamy. Z czasem zwiększamy ilość kroków, stosujemy dodatkowe przeszkody w postaci zakrętów. Gdy pies niechętnie podchodzi, zachęcamy smakołykami, cmokaniem czy innym sygnałem, na który pies reaguje, pamiętając przy tym że smycz nie może być napięta.
Metoda III
Jeszcze inną, dość ciekawą metodę prezentuje Barbara Waldoch w swojej książce pt. "Pozytywne szkolenie psów". Metoda ta polega na wyznaczeniu około dwudziestometrowego odcinka, na którym będziemy ćwiczyć z psem chodzenie na luźnej smyczy. Jednak nie jest to taki zwykły spacer, albowiem na samym końcu znajduje się pokusa. Może nią być posiłek, ulubiona zabawka lub nadzwyczajny smakołyk, na punkcie którego pies szaleje. Zapach i widok pokusy bez wątpienia sprawi, że pies zacznie się energicznie szamotać i rwać ze smyczy. Jednak nie dla psa kiełbasa ;) Tu zaczyna się prawdziwa gra. Stajemy na linii startu i próbujemy dotrzeć z psem do pokusy. Pokonujemy pierwszy krok z psem-natychmiast, gdy zaczyna się napinanie przez niego smyczy, stajemy się drzewem, nic nie mówimy i wracamy do linii startu i podchodzimy do kolejnej próby. Może to chwilę potrwać, zanim pies zrozumie, że do celu może go przybliżyć tylko i wyłącznie luźna smycz. W sytuacji, kiedy pokonuje on poprawnie więcej niż jeden krok-nagradzamy go po drodze smakołykami. Jeśli np w połowie drogi zacznie znowu się szarpać- obieramy pozycję drzewa i wracamy do linii startu, na której czekamy na kontakt wzrokowy z psem i ponownie próbujemy. W pewnym momencie pies zda sobie sprawę, że szarpanie smyczą do przodu nie tylko go nie przybliża do wyznaczonego celu, ale wręcz oddala. Powtarzamy ćwiczenie do momentu, kiedy uda nam się dojść z psem do pokusy na luźnej smyczy. Gdy osiągniemy pożądany efekt to chwalimy psa, a pokusa staje się dla niego realnym osiągnięciem :). W celu utrwalenia pożądanego zachowania powtarzamy całą lekcję kilka razy. Po kilku dniach prób, pies powinien już nauczyć się kontrolować napięcie smyczy i iść swobodnie.
I ZASADA: Nie wyrywaj się przed szereg!
II ZASADA: Zasada luźnego karabińczyka
II ZASADA: Zasada luźnego karabińczyka
III ZASADA: Nadzieja pozwala iść naprzód, zaś wytrwałość stać
IV ZASADA: "jeśli to, co robisz nie przybliża Cię do Twoich celów, oznacza to, że Cię od nich oddala". Brian Tracy
- zaczynając pracę z psem zadbaj o to, aby był on zrelaksowany i spokojny. Każde wyjście z psem na spacer to dla niego ogromne emocje-niezliczona ilość nowych zapachów, obiektów godnych uwagi, nowych ludzi i psich znajomych,
- ćwicz w miejscach z dala od źródła rozproszenia. Pozwoli to psu na skupieniu uwagi na swojej osobie. Początkowo możesz nawet rozpocząć treningi w domu. Z czasem podchodź coraz bliżej do źródła rozproszenia,
- jeśli nie możesz sobie pozwolić na ćwiczenia przy każdorazowym wyjściu z psem na spacer (brak czasu), używaj obroży uzdowej. Pomoże to w utrwaleniu wypracowanych dotychczas zachowań i zapobiegnie zaprzepaszczeniu nabytych już przez psa umiejętności
- miej przy sobie niespodzianki (np. smakołyki) i nagradzaj psa nie tylko za powrót do Ciebie, ale także za poprawne podążanie za Twoją osobą
- mów do psa wesołym i spokojnym tonem
- na spacerze nie ograniczaj się tylko i wyłącznie do ćwiczeń. Pozwól psu załatwić swoje potrzeby, powąchać nowy krzaczek czy zapoznać nowego pieska :)
Napiszcie koniecznie jak u Was wyglądał problem chodzenia i nauki chodzenia na smyczy. Wszelkie rady będą pomocne nam wszystkim :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz